-AK

İlk önce gün terk etti beni.

Karanlığa büründü şehrin ışıkları kaldı elimde.

Daha sonra sevdan düştü fikrime.

Bir garip oldu içim sensiz.

Herşeyden önce sen düştün fikrime.

Bir garip hayale tutuldum ben yine.

Bir garip sonsuzluğa koşar oldum,biraz imkansızlığın.

Daha sonra şehrin ışıkları birer birer terk etti beni.

Sonra hayallerim bırakıp gitti.

Hayaller çok garip şeyler değil mi?

Huzurca hürlük dolu sınır tanımayan, 

ve hepsi sanki gerçek gibi.

Bir bakıma rüyalar gibi..

Son zamanlarda öğrendim hayallerde sevmeyi seni.

Son zamanlarda sevdim hayallerimi.

Kimi zaman sana koşmak isteyen bedenim,

şimdiki zamanda senden kaçmak istiyor.

Peki bunun sebebi neydi?

Sevgisizlik mi yoksa biten sevgim mi?

Peki ya bunların sebebi seni çok sevmem mi?

Kimi insanlar sevdi mi tam sever.

Benim gibiler ise tam sevmeyi bırak tamamen sever.

Peki sorun neydi?

Sen mi beni sevemedin,

Ben mi sana yetemedim?

Şimdi ben günün beni terk ettiği fikrime senin düştüğün 

ve şehrin ışıklarının bile bana küstüğü tenha yerde seni düşlemekteyim yine bu gece.

Ataberk Koçak

Kalemini sevdiğim değerli dostumun değerli satırlarını paylaşmak istedim. 

Nice ortak duyguları sobelemek üzere! Aşk'la kalın.