Aslında ben hiç kaybetmemişim seni

Bugün önemli. Bu saatler önemli. Bugün,benim değil,senin değil bizim günümüz.
Bugün ''umut'' kavramını illiklerime kadar hissettiğim gün. Günlerdir hatta aylardır illet diye bahsettiğim duygunun ağzımın payını verdiği gün.
Bugüne kadar yanımda oluşlarına rağmen ''gitti'' diye bahsederdim send

 
en. Tersliğe bak,gittiğindeyse hayır benimle,iyiyiz biz der olmuştum herkese.
Belki kaybettiğimi sandığımdan,belki yanlış zamanda kazandığıma aldanmaktan. 
Belki bozulmasından korktuğumdan,belki yalnızlığımın acizliğinde boğulmamak için çabalamaktan.
Ama bugün anladım;yalnızlığın acizlik olmadığını.
Bugün utandım yokluğuna sığınıp başkasıyla konuştuğum her dakikadan.
Bugün kızdım senin sebep olmadığın her kahkahama ve dökülen gözyaşıma.
Ama anladım ki, aslında ben hiç kaybetmemişim seni.
Bundan birkaç sene önce sayfalarca süren hayallerimiz vardı. Senin haberin olmayan ama benim inatla yazdığım.
Yazarken ağlayıp,bir daha elime aldığımda gerçeklik payı görmediğim için bir şey hissetmediğim hayaller.
Şimdi,o hayallerin ilk sayfalarını yaşıyorum.
Şimdi atmayı düşündüğüm tüm kağıtları daha özenle saklıyorum.
Şimdi yakmayı düşündüğüm resimleri elime alıp gülümseyerek bakıyorum.
Şimdi seni hatırlattığı için sildiğim tüm şarkıları tek tek indiriyorum.
Hayır diyorum yapma,kaptırma bu defa. Ama gülüyorum. Umutta gülümsüyor bana köşeden. Bu cümleler boş artık diyor. Gerçekler var artık ortada. 
İnanamadığım,inanmayı denediğim ama hala sindiremediğim gerçekler.
O kadar gerçekler ki,kokunu hissedebiliyorum aniden burnumda.
Unutmamışım diyorum.
O kadar gerçekler ki,göz teması kuramayan ben sadece senin gözlerine bakabiliyorum.
Bazı şeyleri aşmışım diyorum.
O kadar gerçekler ki,artık adın geçtiğinde bana ait olduğunu biliyorum. Nerede olursan ol,kimin yanında olursan ol.  
Artık kaybettiğim güveni buldum çıkardım diyorum.
O kadar huzur verici ki söylediklerin,bugünüm de değil yarınım da oluşunu düşündükçe her vazgeçişim geliyor aklıma. 
Pişmanlık bile tatlı geliyor artık diyorum. 
Artık ben seninim diyebiliyorum. Sen benimdin hep. Ama artık bende seninim. Aslında ben hiç kaybetmemişim seni.
Senelerdir hayatımın hatası dediğim adam,hayatım oluyor. 
Tek bildiğim bu kadar duamın karşılıksız kalmamış olması. 
Hayırlısını istediğim için geri dönüşünün hayırlı olduğunu biliyorum.
Tek bildiğim senelerdir en doğru şeyi yapmış olduğum.
Yazıma kışıma seni katıp,gecemi gündüzümü verdiğim için.
Tek bildiğim boşa gitmediği. 
Aslında ben hiç kaybetmemişim seni.
Gider o,haber bile vermez dediğim adam. Bana gel diyor. Biz olalım diyor. Hayallerimin ilk sayfasından son sayfasına uçuruyor beni. Gülümsetiyor.
Beklediğim gün bugün değil miydi zaten diyorum kendime. Bakıyorum ne zaman bu kadar ciddi olduk diye.
Emin ol senin yüzünden döktüğüm her gözyaşının hesabını vermektense yanımda kalışın daha acısız olacak.
Emin ol sevdiğini veya sevildiğini sandığın o kalpler çabuk kırılacak. 
Ama bugün anladım ki tüm kırıklarımı onaracak kadar sevmişim ben.
Ve anladım ki; aslında ben hiç kaybetmemişim seni.