Kendine gel be adam.

O yanındaki var ya hani beraber fotoğraf çekilip bana ait olan şebek gülüşünü attığın kız. İşte onu hiç kıskanmadım banane ki ondan. O en fazla neyin olabilir ki senin. Ayrıca senin her şeyin olsa ne farkeder ki, beni ilgilendirmez yani.
Evet özendim aslında, onun yerinde ben olabilirdim; kollarının altındaki kız, yanında mutlu olduğun kız. Ama inan umurumda değil sen gülmüşsün ya yanındaki bir başkası olsun ben zaten umudu kesmişim senden.


Kendime yeniliyorum bak yanlışlıkla gördüğüm fotoğrafı bilerek isteyerek defalarca açmak istiyorum öyle ki gözümün önünden hiç gitmesin istiyorum ama, ama...
Seninle konuşamadığım için, içimden geçenleri sana söyleyemediğim için bir blog sayfasına anlatmak, mermere anlatmak gibi bir şey. Tek fark burada sen görebilirsin, görebilir ve bir mesaj atabilirsin. Bu zor biliyorum;bunun  için önce görmen, sonra önemsemen, sonra vakit bulup bir mesaj atabilmen gerek. Ama en başta değer vermen gerek değil mi? Önemsemediğin birine neden mesaj atasın ki. O kimi zaman umursamadığım mesajlara hasret kalışım.. Çok komik görünüyorum dışardan. Sen şimdi bir başkasına ''benimsin'' diyorsun ve bir başkasına aitsin. Sahiden dedin mi hiç? Bana hiç demezdin ama ben hep senindim.  Kendimi oldum olası böyle bildim. 


Bak en basidinden şuan sen yanımda yoksun ama ben hala seninim.


Peki o şapşal suratına ne demeli? Benimle bir kere fotoğraf çekilmemene mi yanayım yoksa o güzel gülüşünü benim yanımdayken hiç göremediğime mi. Demek ki seni gerçekten mutlu ediyor. Demek ki seviyorsun onu. Dur bir dakika ya sen sevemezsin ki. Kendine gel oğlum sen aşk nedir bilmezsin sen birine bağlı kalamazsın sen birini se-ve-mez-sin. Aç gözünü uyan artık. Ne verdi ki sana benim veremediğim. Yatakta mı buldunuz aşkınızı yoksa değer vermeyi o mu öğretti sana. Hayır bu şekilde olamaz imkansız. Benim yıllarımı verdiğim adama iki günlük kız gelip aşkı yaşatamaz imkansız. Aşkın kelime anlamı bizdik. Nerden mi biliyorum.


Bak en basidinden şuan sen yanımda yoksun ama ben hala seninim.


Tamam fotoğrafları geçtim. Elleriniz hiç ayrılmıyor bakıyorum. Hani sen sokakta el ele tutuşmayı sevmezdin. Hani sen yapmacık kelimeleri sevmezdin, kullanmazdın. Gözlerinin içine bakarak iki kelime söyleyemezdin. Hele sen sevmeyi beceremezdin ki. 


Şimdi kalk. Benim için bişey yap ya. Ben senelerimi verdim sana sende dakikalarını ver sadece. Git bak aynaya. Ben bu değilim de. Kendine gel oğlum sen sevmeyi sevmezsin, sen aşkı bilir ama yaşamak istemez, yaşamaya üşenirsin. Sen elleriniz hiç değmeden bedenleriniz bir olsun istersin. Gizli saklı yaşarsın çoğu şeyi, resim çekilmekte neymiş izin vermezsin. Telefonunun ekran resmide o olmuş bakıyorum, resmini çektinde yaptın mı cidden. Telefonunuda elletmezdin ona bakarsan, bırak karıştırmamı, cebinden çıkarıp vermezsin. Helal olsun unutturmuş beni sana. Yapmak isteyip yapamadığım ne varsa yapmış yaşamak isteyip yaşayamadığım herşeyi yaşıyor yanında. O gülüşlerin sahte inan bana. Kendine gel be adam bu sen değilsin.


                   Renksiz Kalem