Ağlamayı yasakladım kendime.

Sen. O kadar değer verdiğim adam. Meğer yanımdayken aklı başkasında olan adam. Meğer beni öpüp başkalarını arzulayan..Şu saniyeden sonra adam demeyeceğim sana. Umrunda olmadı değil mi gidişim. Sen hep gelişlerimi özledin. Seni mutlu edişlerimi. Ayaklarını yerden kesişimi ve daha pek çok şeyi. Bunların arasında sen istediğinde gitmek sen istediğinde gelmekte var. Acınası durumdayım değil mi. Peki ya sen? Sen ne durumdasın merak ettim. Boşta bile değilsindir ki sen şimdi. Bak sana hiç konduramadığım şeyler vardı. Bütün şerefsizliklerini affettim ama bir zamanlar en yakın arkadaşım olan o insana olan duygularını bilmiyordum mesela. İster arzulamak olsun ister başka birşey. Sevmesen bile yetti bana ona başka gözle bakman. Seni hiç unutamam sanıyordum, nefret edemem sanıyordum. Nefret ediyorum şuan senden ve adından. Ben mesajlaşırken senin adının ilk iki harfinin yanlışlıkla yan yana gelmesiyle bile gözleri dolan kadın, şimdi ağlamayı yasakladım kendime. Değmezmişsin bunu biliyordum ama hala değmiyormuşsun seni hatırlamama,unutmamama,unutmak istemeyişime ve daha nicesine.  Kimi zaman bize ne oldu diye ağlardım kimi zaman senin başkalarının kolunda olmana. Şimdi kendi salaklığıma bile ağlamayacağım anlıyor musun. Ağlamayı yasakladım kendime. Kelimeler anlamını yitirdi şu anda. Zaten o taptığın kızdan nefret ediyordumda, sende eklendin onların arasına. Koluna takıp gezmeyebilirsin belki hiç bir zaman en yakın arkadaşımla vurmamıştın beni. Ama yinede ben arkadaş listende yokken senin hergün profilinde gezdiğin kız..
Elin ayağın titrer böyle bazen. Sana hiç oldu mu bilmiyorum. Olmamıştır. Bir anlık nefretle gözünün birşey görmemesi gibi değilde daha çok herşeyin bilincinde olarak birşeyi görmek istememek gördüğün ana küfredercesine bağırmak. Ama ağlamak yok aralarında. Gözümden akan her damla yaş benim için çok değerli. Senden daha çok değerli.Senin uğruna harcadıklarım yeter. Bugün son. Ağlamayı yasakladım kendime. 
                                                      Bayan Sobe