Sen hiç kendine benim gözümle baktın mı? Ya da senden sonra bana bakmak aklına geldi mi, ne kadar değiştiğime.Senden önce, senle ve senden sonrayım ben artık.
Senden öncesi boştu,boşluktu,kimsecikler yoktu. Herkese arkadaşım dostum der tüm kapılarımı kapatırdım. Derdim yoktu, çünkü aklım boştu, kalbim gibi. Belki bir boşluk vardı hayatımda ama ben öyle de gülebiliyordum. Hüzünlü şarkılar dinleyip göbek atabilirdim o derece yani.Tüm o kapalı kapıları sana güvenip açana kadar.
Senle o kadar değerliydim ki sen bile anlayamazdın bunu. Beni göklere çıkartıyordun adeta. Mutluluktan uçmak mı, işte ben bunu seninle bir sahil kenarında yaşadım. Kimseyi tanımadığım belki hiç gitmediğim çok basit bir yer senle o kadar(...) Devamını sözcüklerle getirerek basitleştiremem. Tüm bunlar yüzümde tebessüm değil kahkahalara neden oluyordu. Tüm kapıları yüzüme çarpa çarpa gidene kadar.

Senin kattıkların bunlar.
Senden sonra gurursuz oldum. Sadece sana karşı belki ama öyleydim. Seni sevmediğimi söyleyerek yalancı oldum. Seni sevdiğimi söyleyerek herkesi kırar oldum. Basitleştim. Kendimi toplamaya çalışırken yalnızlaştım. Uyku problemlerim var artık. Saf oldum, senin her dediğine inanarak. Güvensiz oldum, her erkeği sen gibi sanarak. Ben olmaktan çıktım senden ibaret oldum.
Ben ben değilim artık anlasana. Sen beni alıp götürdün. Çoğu şeyi aldın elimden. İyiye dönük ne varsa hiç birşey kalmadı. Ve artık senden sonra bir yanım eksik olacak hep. Bunu istemeyerek yaptın biliyorum. Sana kızmıyorum. Ben bu halimide seviyorum. Biraz eksik, biraz buruk. Tekrar sendeyim işte ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder