Üzgünüm bende bittiğin için..

Az vaktim var. Evet şu 10 dakikalık zaman dilimine sığdırmalıyım içimden geçenleri. Yoksa ağlarım,biliyorum.  Az önce üstümü değişirken bir koku geldi burnuma. Bir an yanımdasın sandım. Aldım kokladım elbisemi uzun bir süre. Yaş akmadı gözlerimden şaşırdım. Sonra attım bir köşeye. Facebookta gezinirken adını gördüm. Sanki adını senden başka taşıyan yokmuş gibi, seni görmüş gibi heyecanlandım. Ama sen ekli bile değildin ki. Ona bakarsan yanımdada değildin ama kokun burnumun ucundaydı. Adın karşımdaydı. Gece başımı yastığa koyduğumdaysa sağımda hayalin, solunda tamamiyle sen vardın. Ağlamadım hayır. Bir marifetmiş gibi bunu neden tekrarlıyorsun diyeceksin şimdi. Çünkü bunu başarabilmek için senelerimi verdim ben. Üzgünüm;
Kokunu özledikçe yanına gelmeden karışmış kokularımızın olduğu elbiselerimi koklayabildiğim için,
Adın geçtğinde heyecanlanmak veya durgunlaşmak yerine hafif bir tebessümle geçiştirebildiğim için,
Numaranı silemeyeceğimi düşünüp bir sabah kalktığımda numaranı bulamadığım için,
Seninleyken veya hayatımda olduğun her dakikayı süsleyen şarkıların ansızın çaldığı anlarda birşey hissedemediğim için ve artık, artık bende bittiğin için. Kalbim kovmuş seni çoktan, aklımda adınmış tek kalan, üzgünüm bende bittiğin için.


        Bayan Sobe