
Ayrıldık be diye haykırasım geliyor aynadaki umutsuz yıkık kıza. Ayrıldık bir düzen ver hayatına, ama diyemiyorum. Bunu anlayamazsın sen demeyeceğim biliyorum ki benim sevdiğim gibi seviyorsun onu. Ve o bana yaptıklarını yapıyor sana. Senden bir sevgili istemiyor ama arkadaş olarakta kaybetmek istemiyor. Acı çektiriyor sana ve sen yanında olsun diye bu acıya bile razı geliyorsun evet anlıyorsun beni, biliyorum bunu.
Tüm bunlar hatıra oluyor bana. Hissizleşiyorum her gün aslında. Tüm bu hatıraların arasında sen çıkıyorsun,yalanlarını sıralıyorsun ve her şey uçup gidiyor. Kin bile beslemiyorum o an sana, hatta acıyorum. Kendini anlatamayan, hep gizli saklı yaşayan, benliğinden kaçan sana acıyorum. Beni kandırışına üzülmüyorum artık çünkü biliyorum bunda üzülecek bir şey yok. Her ne yaptıysan kendine yaptın sen. O yalanlara inanan ben değildim bunu öğrendim, sende inanmıştın.
Artık tanımıyorum seni ve insan tanımadığı birine aşık olamaz. Mutluluğa daha yakınım. Yalnızca hatıralardasın. Elveda sen, elveda yalanlar, merhaba yeni başlangıçlar. Sevmiştim,hemde sevginin sonu olmadığına inanarak. Ama şimdi sona geldim. Şimdi kalbimde taşıdığım bir yara izinden farksız kaldın. Sadece yağmur yağdığında sızlıyorsun. İçime düşen o yağmur sandığım her gözyaşımda benden biraz daha gidiyorsun.
El el üstünden kalkmasın, bu gençler hiç ayrılmasın :)
YanıtlaSilÇok hoş..
YanıtlaSil